Λήθη
——–
“The basic lesson of Zen is: Forget Yourself”
Νιώθω ανάσες να μην παίρνουν τα πνευμόνια μου
και πως τα χρόνια μου τα άσπρα προσπεράσαν.
Θορώ της θλίψης σου το άγγιγμα ολόγυρα
και τις ματιές ανθρώπων που γεράσαν.
Ταιριάζω ονείρατα που αρμόζουν ν’ απομείνω
μέσα στον τόπο της άγριας σιωπής,
στο δέρμα σβήνοντας τσιγάρα παραδίνω
κομμάτια ολόκληρα καινούργιας παρακμής.
Σώμα λερώνοντας· λουτρό· φλέβα να βάφει
και βουτηγμένο κόκκινο ήρθε το πρωινό.
Καθρέφτη δεν εχόρτασες γέλιο γλυκό ξυράφι
στείλε μου χαιρετίσματα έτσι να ξεχαστώ.
ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ 