Φωτογραφία : Victor Dragonetti
Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα,
τη σκέψη του αιχμάλωτου,τη σκέψη του ανθρώπου
σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς.
(Γ. Σεφέρης – Τελευταίος Σταθμός)
Η ζωή θα κερδίσει.
Η ζωή θα κερδίσει αφήνοντας για πάντα συγγενείς και φίλους στο βυθό του Αιγαίου.
Η ζωή θα κερδίσει, δείχνοντας σε μια ξεδοντιασμένη γριά Ευρώπη, πως το μέλλον θα την ξεράσει με σιχασιά.
Η ζωή θα κερδίσει φτύνοντας κατάμουτρα τους ελεεινούς φιλεύσπλαχνους δημοσιοσχετίστες και τις κάμερές τους που τις σέρνουν σε κάθε τους επίσκεψη.
Η ζωή θα κερδίσει επιτρέποντας στα γελοία τίποτα να βγάζουν selfies οίκτου καπηλεύοντας τον πόνο του άλλου για λίγη «μούρη» ακόμη.
Η ζωή θα κερδίσει παρά το πανηγύρι κέρδους που στήνεται στην πλάτη άμοιρων ανθρώπων.
Η ζωή θα κερδίσει παρά τους αριθμολάγνους πολιτικούς της καρπαζιάς που στοιβάζουν ψυχές σε στρατόπεδα, διεκδικώντας ελαφρύνσεις «άλλου τύπου».
Η ζωή θα κερδίσει, ξεβρακώνοντας τον ψευτοπολιτισμό και την διανόηση του καθρέφτη.
Η ζωή θα κερδίσει παρά την αδιαφορία του κομμωτηρίου που χάσκει πίσω απο το τζάμι με ανοιχτό το στόμα.
Η ζωή θα κερδίσει, για τον χαμένο χρόνο απο τις ζωές στους δρόμους και στα στρατόπεδα, για την χλεύη του βολεμένου, για την σύμβαση της ζωής που δεν υπογράφτηκε, για όλα όσα χάθηκαν.
Η ζωή θα κερδίσει, με τα σπαστά της αγγλικά και την επικοινωνία των νοημάτων.
Η ζωή θα κερδίσει, με τρύπια παπούτσια, λασπωμένες κουβέρτες και ξεσκισμένα χαρτόκουτα.
Η ζωή θα κερδίσει, μεγαλώνοντας το βρέφος μαζί με το όνειρο. Ταιριαστά για πάντα.
Η ζωή θα κερδίσει κάνοντας την ιστορία να επαναληφθεί άλλη μια φορά.
Η ζωή θα κερδίσει, γιατί η ζωή μετέχει στην ζωή. Αμέτοχος είναι μόνο ο θάνατος.
Η ζωή θα κερδίσει, καθώς το πρόσωπο του τέρατος θα την τρομάζει για πάντα.
Η ζωή θα κερδίσει. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Γιατί το οφείλει.
ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ 