Tag Archives: ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ
Η ζωή θα κερδίσει – του Κ. Αναστασίου
Η ζωή θα κερδίσει, καθώς το πρόσωπο του τέρατος θα την τρομάζει για πάντα. Συνέχεια
Η ομίχλη μπαίνει απο παντού * – του Κ. Αναστασίου
Το σκοτάδι και η ομίχλη έχουν επικρατήσει σε αυτό το σπίτι. Δε βλέπεις γύρω σου; Άνθρωποι που ουρλιάζουν φανατισμένα «πνίξτε τους» ,αναφερόμενοι στους μετανάστες, μας περιτριγυρίζουν αναμένοντας τη στιγμή που θα φωνάξουν κάτι αντίστοιχο και για εμάς. Ονειρεύονται νέα στρατόπεδα … Συνέχεια
Τα ανθρωπάκια με τα σπίρτα – του Κ. Αναστασίου
Για αυτό σου λέω, κράτα το στόμα σου κλειστό γιατί αν αρχίσουν να τον βλέπουν και οι άλλοι τα πράγματα θα γίνουν επικίνδυνα. Θάψε τον βαθειά στο χιόνι μαζί με όλους τους παλιόφιλους και μην τους ψάξεις ποτέ. Συνέχεια
Κοιμήσου Περσεφόνη… ( LNG ) – ΣΠίΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΜάΡΑ
Όταν κατέστρεφαν το μέλλον μου, εσύ τότε ξεπουλιόσουν στα παζάρια της κοινής αγοράς -αν με πιάνεις- προφασιζόμενος θέσεις εργασίας και λεφτά, πολλά λεφτά… Όταν κατέστρεφαν το μέλλον μου, εσύ, σαχλαμαρίζοντας χαριτωμενίστικα , πετούσες απο παραπολιτική ομάδα σε κομματική οργάνωση φορώντας … Συνέχεια
Θα μοιραστούν τη σάρκα σου, λαουτζίκο – του Κ. Αναστασίου
Πασκαλιά στο βασίλειο των Σκιών! Αναστημένα μάρμαρα και μπρούντζοι κατηφοράνε χορευτά με πήδους να μοιραστούν τη σάρκα σου, λαουτζίκο! ( Κ. Βάρναλης) Άνοιξες τη πόρτα σου και τους έβαλες μέσα. Τώρα αφήνουν το ψηφοδέλτιο χωρίς ντροπή πάνω στο τραπεζάκι, … Συνέχεια
Όταν χαράζει – του Κ. Αναστασίου
Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας Το θέμα είναι τώρα τί λες. Μ. Αναγνωστάκης / 1970 Όταν χαράζει τα όνειρά σου αρχίζουν να παίρνουν μια περίεργη τροχιά. Χάνονται … Συνέχεια
Διάλογος – του Κ. Αναστασίου
– Όταν ανθίσουν οι ροδακινιές, θα τρέχουμε ανάμεσα στα δέντρα, για να σκαλώνουν τα άνθη στα μαλλιά σου και να σε στολίζουν. – Μαλακίες… Το υπόσχεσαι; – Η μόνη υπόσχεση που μπορώ να δώσω είναι ότι θα ζήσουμε. Δε ξέρω … Συνέχεια
Vera Cruz – του Κ. Αναστασίου
Άνοιξε λίγο το παράθυρο… Δε το νοιώθεις πως φεύγουμε; Σιγά-σιγά, μέρα με τη μέρα; Ανοίγεις το κουτί με τις φωτογραφίες χαζεύοντας το χρόνο που έφυγε. Μετράς τα χαμένα λόγια σου, τα νεκρά μεσημέρια του καλοκαιριού, τα χαμένα μεροκάματα … Συνέχεια
» Έχει η ζωή σύνορα ; » – του Κ. Αναστασίου
Αληθινή ιστορία : Χίος, 15/ 01/ 2013 Εκείνη τη μέρα είχαν βρεθεί στις ακτές του νησιού, ξεβρασμένα πτώματα μεταναστών οι οποίοι κάτω απο «αδιευκρίνιστες συνθήκες» , στην προσπάθειά τους να περάσουν τα σύνορα Τουρκίας- Ελλάδας, έπεσαν στη θάλασσα με αποτέλεσμα … Συνέχεια
Η τελευταία προσευχή – του Κ. Αναστασίου
-Παίξε το τελευταίο σου τραγούδι – θα προτιμούσα κάποιο βαλς- πριν μπουκάρουν μέσα. Να το χορέψουμε μαζί, απο τη κουζίνα ως το σαλόνι. Ακούω τις ανάσες τους. Βλέπω τα μάτια τους να γυαλίζουν στο σκοτάδι. Αιώνες στέκονται έξω απο τη … Συνέχεια
ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ 