Category Archives: Αφηγημα
Μετρό (Σεραφείμ Σίγμα)
Πράξη πρώτη: “ Δεν έχω χρόνο να γελάσω” Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2014, Αττική Έχω ξυπνήσει από τα χαράματα και δεν έχω σταματήσει στιγμή να κινούμαι: ντους, δόντια, ντύσιμο, αποχώρηση απ’ το ξενοδοχείο, γρήγορο περπάτημα ως τη στάση του μετρό στην … Συνέχεια
Αφήσαμε το Στέφανο να φύγει (Σεραφείμ Σίγμα)
Ο Στέφανος ήταν ένα παιδί όπως όλα τα άλλα, γεμάτος όνειρα και ενέργεια για ζωή. Δεν ήταν πολλά τα χρόνια που περπατούσε πάνω στη γη και το χαμόγελο, που σπάνια σκορπούσε, στόλιζε το πρόσωπο του τόσο πολύ που, όταν το … Συνέχεια
Ένας, κάποιος Αργύρης… – του Κ. Αναστασίου
Όταν το λεωφορείο άνοιξε τη διπλή του πόρτα και ρούφηξε μέσα στη γλυκιά και υπνωτισμένη ζέστη, που μόνο τα λεωφορεία προσφέρουν, την Λένα, ο Αργύρης ήξερε πως την έβλεπε για τελευταία φορά. Ίσα που σήκωσε το χέρι του απαλά, στο … Συνέχεια
Με τα φαντάσματα – του Κυριάκου Αναστασίου
Απόψε θέλω να μεθύσω, αλλά όχι με σφηνάκια και άλλες τέτοιες μαλακίες. Μόνο κρασί. Κόκκινο, γλυκό, κρασί… Να τρέχει στο λαιμό και στο σαγόνι το κόκκινο αίμα και να με κάνει βρικόλακα και αναστημένο τύραννο. Σταφύλι και ποτήρι να γίνουν … Συνέχεια
ΔΑΧΤΥΛΙΔΑΚΙΑ ΓΑΛΑΝΑ – του Κυριάκου Αναστασίου
Εκείνη γεννήθηκε καλοκαίρι, για να πάρει το χρώμα του, τη μυρωδιά του και κάποια ποιήματα του Ελύτη ανάμεσα στα μπλεγμένα της μαλλιά. Στα είκοσι της δεν είχε πολλά πράγματα για να πιστέψει. Παράτησε σπουδές και μαθήματα, έβγαζε κανένα φράγκο πουλώντας … Συνέχεια
Ο δικός μου Kane* – του Κυριάκου Αναστασίου
Είχαν περάσει ήδη δεκαπέντε χρόνια. Τα απογεύματα τα έβγαζε πια στο σπίτι, μόνος του. Δίχως παρέα, δίχως θόρυβο, δίχως τηλεόραση. Δίχως γενικώς… Το μόνο που τον κρατούσε ήταν μια σκέψη. Μια εικόνα του παρελθόντος που τη θυμόταν μόνο αυτός και … Συνέχεια
Απόσπασμα από την ξεχασμένη νουβέλα, «Σκιές Στο Σελιλόιντ», του Βασίλη Αναστασίου.
Πάντως είμαι από τους λίγους και αισθάνομαι τυχερός γι αυτό, που μπορώ και θυμάμαι ακόμη την προειδοποιητική μυρωδιά της βροχής πάνω στο χώμα, κάτι παράξενες και ατέλειωτες Κυριακές. Οι Κυριακές των βροχών, όπως είχαν μείνει γνωστές για κάποια περίοδο. … Συνέχεια
Δυο παραμύθια και μια εκκλησία σκυλάδικο (Σεραφείμ Σίγμα)
ΒΡΑΧΟΣ ΑΠΟ ΕΛΑΦΡΟΠΕΤΡΑ ———————————————– Μια φορά και έναν καιρό . . . σε μιάν έρημη παραλία υπήρχε μόνο ένας πελώριος βράχος από ελαφρόπετρα. Ο βράχος φοβόταν, γιατί ο αέρας τον ζήλευε που έστεκε ακίνητος. Κάθε που φύσαγε, έτρεμε και ξανέτρεμε, … Συνέχεια
ΣΤΑΣΗ – του Βασίλη Αναστασίου
Τα χέρια μου κρεμόντουσαν από το τιμόνι του αμαξιού. Κάθε φορά που τα κοιτάω νομίζω πως βλέπω τα χέρια του πατέρα μου. Φταίει που ακόμη φοράω το παλιό του ρολόι και που ακόμη οδηγώ το παλιό αμάξι του. Κοιτάζω πλάι … Συνέχεια