Category Archives: Ιαχες
Επωδός (Σεραφείμ Σίγμα)
Το <<Σπίτι Στην Καμάρα>> φτιάχτηκε πριν από 7 περίπου χρόνια σε μία εκδρομή στην Καστοριά. Φτιάχτηκε από μία παρέα, με άλλο προορισμό και άλλους στόχους. Στην πορεία η παρέα άλλαξε, οι στόχοι άλλαξαν, άτομα ήρθαν, άτομα έφυγαν και οι ιδέες … Συνέχεια
Μετρό (Σεραφείμ Σίγμα)
Πράξη πρώτη: “ Δεν έχω χρόνο να γελάσω” Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2014, Αττική Έχω ξυπνήσει από τα χαράματα και δεν έχω σταματήσει στιγμή να κινούμαι: ντους, δόντια, ντύσιμο, αποχώρηση απ’ το ξενοδοχείο, γρήγορο περπάτημα ως τη στάση του μετρό στην … Συνέχεια
’80 (Σεραφείμ Σίγμα)
’80 —- Φταίμε και ‘μείς, που μεγαλώσαμε από γονείς έτοιμους να κάνουν τα πάντα για εμάς, εκτός μονόν από το να μας αφήσουν να γίνουμε εκείνο που θέλαμε.
Seul contre tous* – του Κ. Αναστασίου
Ξυπνάς μαζί με το ραδιόφωνο. Λες και ο διακόπτης της συσκευής έχει μια αόρατη κλωστή δεμένη με τα μάτια σου και ανοίγουν ταυτόχρονα. Ξυπνάς και παίζει μουσική. Στο έξω, δε δίνεις σημασία. Ποτέ δε μας αφορούσε αλλά ούτε και … Συνέχεια
» Έχει η ζωή σύνορα ; » – του Κ. Αναστασίου
Αληθινή ιστορία : Χίος, 15/ 01/ 2013 Εκείνη τη μέρα είχαν βρεθεί στις ακτές του νησιού, ξεβρασμένα πτώματα μεταναστών οι οποίοι κάτω απο «αδιευκρίνιστες συνθήκες» , στην προσπάθειά τους να περάσουν τα σύνορα Τουρκίας- Ελλάδας, έπεσαν στη θάλασσα με αποτέλεσμα … Συνέχεια
Δίαυλος (Σεραφείμ Σίγμα)
Δίαυλος ———- Το σκέφτομαι και είναι. Χειρώναξ δεν υπήρξα, δίχως λόγο. Κοσμώ τον κόσμο. Προάγω· Διαιωνίζω· Υπάρχω. ΑΓΧΙΒΑΣΙΗΝ
Εγχειρίδιον (Σεραφείμ Σίγμα)
Εγχειρίδιον Η τέχνη είναι ζωή ή η ζωή είναι τέχνη; Πουλάνε όλοι βιβλία με το τουλούμι. Δες τη ζωή τους όμως. Χρυσοβολεμένοι επαναστάκηδες. Τους έχει αγανακτήσει η λίγδα στην τρίχα γιατί έκανε την ψείρα να βγει στο γιακά. «Μη φανεί … Συνέχεια
ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ* – του Κ, Αναστασίου
Η Μαρία, πριν τρεις μέρες, ρώτησε γιατί δεν την αγάπησε ποτέ κανένας χωρίς όμως να πάρει απάντηση. Όταν ο Μιχάλης ψέλλισε πως εκείνος κάποτε την είχε αγαπήσει, ήταν ήδη πολύ αργά. Η τελευταία ανάσα της είχε πετάξει μακριά. Η Μαρία … Συνέχεια
«Κόλαση με τόσο φως, δε το περίμενα «* – του Κ. Αναστασίου
– Σήμερα το πρωί, ήταν κρεμασμένο στα περίπτερα το πτώμα του και μια κοπέλα το βαστούσε κλαίγοντας! – Μα πώς γίνεται να κρέμεται ένα πτώμα στα περίπτερα; – Σου λέω το είδα… Είχε αίματα, πολλά αίματα και απο δίπλα υπήρχαν … Συνέχεια
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ;
Προχωράμε; Θα αφήσουμε πίσω πολλά, να το ξέρεις. Κάτι φίλους ξεχασμένους κι από τον Θεό τον ίδιο, κάτι τραπέζια στρόγγυλα με ακουμπισμένα πάνω τους τα ομορφότερα χαμόγελα, κάτι δάχτυλα μακριά και άσπρα που κρατούν βραχιόλια μεγάλα και πολύχρωμα, κάτι βράδια … Συνέχεια