Tag Archives: καβάλα
Σκληρά και ασυνείδητα – του Κ. Αναστασίου
Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, θα χαθούν για πάντα απο τη μνήμη και απο την ιστορία όταν πέσει στο πρόσωπό τους η τελευταία φτυαριά χώματος και τους θάψει όσο πια βαθειά γίνεται, προσπαθώντας να θάψει μαζί και την ντροπή μιας κοινωνίας που δείχνει να βολεύεται στο να μοιράζει τρόφιμα μια φορά την εβδομάδα πιστεύοντας πως κάνει έτσι το καθήκον της και καθαρίζει. Συνέχεια
Οι μέσα και οι έξω ( ή αλλιώς Πυροφάνι) – του Κ. Αναστασίου
Κουράστηκα εδώ. Πίσω απο τα κάγκελα τόσα χρόνια. Δε πάει άλλο.
– Γιατί; Δε σε ταΐζουν πια;
– Πώς, κάθε μέρα…
– Τότε; Συνέχεια
Απόστημα – του Κ. Αναστασίου
Όξω ο κοσμάκης φώναζε : «Πεινάμε τέτοιες μέρες, γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες».
Κι οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυραίοι ανοίξαν τα παράθυρα και κράξαν : » Είστε αθέοι».
Κώστας Βάρναλης, «Πρωτοχρονιάτικο» Συνέχεια
Τη μέρα που έπεσα απο τα σύννεφα – του Κ. Αναστασίου
Σταμάτησα να πέφτω απο τα σύννεφα, όταν χοντρές μάνικες κατουράνε το αίμα νέων παιδιών για να ξεπλυθούν τα πεζοδρόμια και να πάει ο κόσμος ήσυχος το πρωί στη δουλειά του. Συνέχεια
Κοιμήσου Περσεφόνη… ( LNG ) – ΣΠίΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΜάΡΑ
Όταν κατέστρεφαν το μέλλον μου, εσύ τότε ξεπουλιόσουν στα παζάρια της κοινής αγοράς -αν με πιάνεις- προφασιζόμενος θέσεις εργασίας και λεφτά, πολλά λεφτά… Όταν κατέστρεφαν το μέλλον μου, εσύ, σαχλαμαρίζοντας χαριτωμενίστικα , πετούσες απο παραπολιτική ομάδα σε κομματική οργάνωση φορώντας … Συνέχεια
Τα δάκρυα ενός φασίστα ( ή αλλιώς οι κροκόδειλοι ) – του Κ. Αναστασίου
Εάν βλέπαμε ανθρώπους που αυτοσυστήνονται ως πολιτικούς να κλαίνε για θανάτους αθώων, αναγνωρίζοντας και αναλαμβάνοντας εκτός απο την πολιτική και την ποινική τους ευθύνη ενώ μετέπειτα να εξαφανίζονταν απο τον δημόσιο βίο. Εάν ( έστω και κατ΄εικόνα, γιατί απο … Συνέχεια
Όταν χαράζει – του Κ. Αναστασίου
Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας Το θέμα είναι τώρα τί λες. Μ. Αναγνωστάκης / 1970 Όταν χαράζει τα όνειρά σου αρχίζουν να παίρνουν μια περίεργη τροχιά. Χάνονται … Συνέχεια
Η ζωή όπως είναι,Του Βασίλη Αναστασίου.
Η ζωή όπως είναι. Κάτω από τις λαμαρίνες που στάζουν την βροχή. Μέσα στα πνιχτά ΄΄αντίο΄΄ που αχνίζουνε στην παγωνιά. Πίσω από τις σκονισμένες κουρτίνες των μικρών ξενοδοχείων. Πάνω στην πιο βαθιά πληγή που έχει πια στερέψει. Η ζωή … Συνέχεια
Posted in Βασιλης Αναστασιου, Ποιηση, Σπιτι στην Καμαρα
Tagged ποίημα, Βασίλης Αναστασίου, Η ζωή όπως είναι, Σπίτι Στην Καμάρα, καβάλα
Σχολιάστε
«Κόλαση με τόσο φως, δε το περίμενα «* – του Κ. Αναστασίου
– Σήμερα το πρωί, ήταν κρεμασμένο στα περίπτερα το πτώμα του και μια κοπέλα το βαστούσε κλαίγοντας! – Μα πώς γίνεται να κρέμεται ένα πτώμα στα περίπτερα; – Σου λέω το είδα… Είχε αίματα, πολλά αίματα και απο δίπλα υπήρχαν … Συνέχεια
Μισεύω και τα μάτια μου… – του Κ. Αναστασίου
Αποφάσισαν να μείνουν εκεί, γνωρίζοντας πως δε θα τους δίνει κανείς σημασία. Γνωρίζοντας πως θα πληρώνουν φόρους χωρίς ποτέ να έχουν τη στοιχειώδη κρατική βοήθεια, στήριξη, περίθαλψη. Γνωρίζοντας πως δε θα υπάρχει καρέκλα επισήμου απέναντί τους στη παρέλαση, ούτε … Συνέχεια
ΣΠΙΤΙ ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ 